Serwis siecirybackie.pl używa ciasteczek (cookies) aby funkcjonalności sklepu mogły działać lepiej.

Drygawice

sieci rybackie, drygawice, drgawice

Narzędzia do wstawiania używane w rybołówstwie, w których ryby się oplątują to drygawice. Połów drygawicami polega na obezwładnianiu ryb płaszczyzną tkaniny sieciowej, do tego celu przystosowana jest jej konstrukcja. Drygawica składa się z trzech warstw tkaniny sieciowej, z których dwie zewnętrzne symetryczne ściany nazywane są kratą lub podrygiem. Tkanina sieciowa kraty wykonywana jest z grubej przędzy zazwyczaj 210d/15, 210d/18 lub 210d/24 w zależności od wielkości oczka kraty. Pomiędzy dwoma zewnętrznymi tkaninami sieciowymi (kratami/podrygiem) jest pojedyncza tkanina sieciowa zwana jadrem. Jadro wykonywane jest z przędzy znacznie cieńszej niż krata oraz o mniejszych rozmiarach oczek, zazwyczaj od 20 do 110 mm. Rozmiary tkaniny sieciowej użytej na jadro są znacznie większe niż jednakowego rozmiaru obie kraty, a wszystkie trzy ściany są obsadzone na tych samych sznurach obsadowych obramowujących narzędzie.

sieci rybackie, drygawice, drgawice

W ten sposób zewnętrzne warstwy stosunkowo silnie naprężone przez dość liczne pływaki oraz silne obciążenie utrzymują między sobą luźną tkaninę sieciową jadra obsadzoną z dużym zapasem. Płynąca ryba napotkawszy drygawicę przechodzi swobodnie przez duże oczka kraty i uderza w gęstsze jadro przeciągając pewną jego część przez symetryczne oko przeciwległego oczka kraty tworząc w ten sposób z jadra jak gdyby kieszeń, w którą zostaje oplątana ryba. Zasadniczo w rybołówstwie drygawice stosuje się w dwojaki sposób - dla przeprowadzenia tzw. połowu zastawnego i objazdowego.



Zastawny połów drygawicami polega na wepchnięciu tego narzędzia w oczerety, zastawianiu między miękką roślinnością podwodną lub pomiędzy jej kępami albo otoczeniu nią odpowiedniego łowiska i pozostawieniu na okres 1-2 dni. Drygawice stawne używane są przez większą część roku do połowu ryb przebywających w strefie przybrzeżnej. Można także stosować drygawicę do połowu ryb pod lodem. W tym celu na początku zimy po pierwszym lodzie oraz wiosną przed zejściem lodu (po roztajaniu go na brzegach poprzez bite w lodzie płonki) otacza się szczelnie kilkoma drygawicami wybrane łowisko w pasie roślinności nadwodnej. Podnosi się je po upływie 1-2 dni. Połów taki może być szczególnie wydajny po uprzednim użyciu niewodu, przed którym ryby szukają schronienia wśród roślinności nadwodnej w strefie przybrzeżnej. Na wiosnę w czasie tajania lodów mogą gromadzić się w tej strefie leszcze, szczupaki, okonie i płocie zwabione odblaskiem światła i zasobniejszą w tlen wodą. Z chwilą zejścia lodów ryby opuszczają zarośnięty pas przybrzeżny. Bezpośrednio po zejściu lodów stosuje się drygawice do połowu szczupaków, a następnie okoni. Sezonem używania drygawic stawnych jest także okres po ukończeniu wiosennych wędrówek rozrodczych i tarła. Dużo ostrożniejsze w tym czasie ryby potrafią omijać narzędzia pułapkowe - stosunkowo łatwo łowią się w mało widoczne drygawice, wepchnięte w oczerety lub roślinność podwodną. Sezon połowów linów i karasi drygawicami stawnymi rozpoczyna się w czerwcu, szczupaków w sierpniu, leszczy we wrześniu i ciągnie się niemal do końca roku z nasileniem w czerwcu i lipcu, a następnie w październiku i listopadzie. W listopadzie i grudniu łowi się dobrze okonie. W okresie późnej jesieni stosuje się drygawice do połowu szczupaków i okoni gromadzących się w pobliżu tarlisk sielawy i siei. Wczesną wiosną oraz na jesieni stosuje się drygawice również do połowu karpi. Drygawice stawne mogą być używane również jako narzędzia pomocnicze przy połowie narzędziami ciągnionymi. W tym celu za pomocą drygawic obstawia się półkolami w kierunku przewidzianego miejsca wyciągu narzędzia ciągnionego oraz obstawia się partie jeziora pomiędzy brzegiem, a wyciągiem w celu połowu ryb starających się ujść spomiędzy ściąganych skrzydeł.

Objazdowy połów drygawicami nazywany jest również słępieniem lub gnatowaniem. Polega on na obstawianiu drygawicą pewnej partii akwenu, wystraszeniu ryb z zamkniętego w ten sposób obszaru i zmuszeniu ich do ucieczki w kierunku narzędzia. Drygawice zaraz po wypłoszeniu ryb ściąga się. Drygawica używana do tego rodzaju połowu jest zwykle silnie dociążona i nosi ona nazwę słępu lub gantu. Słępienie rozpoczyna się na jesieni wraz z jesiennym użyciem narzędzi ciągnionych. Sposób ten daje też dobre wyniki na krótko przed i po zamarznięciu jezior. Tym sposobem od września przeprowadza się połowy szczupaków, płoci, linów, karasi, krąpi, okoni, a od października leszczy. Pożną jesienią i po pierwszym lodzie łowi się tak karpie. W zasadzie słępić również można przez całą zimę, uzyskując w ten sposób głównie szczupaki i okonie. Nasilenie słępienia przypada również i na okres roztopów oraz na wczesną wiosnę, a w upalne dni letnie słępi się dla pozyskania linów i karasi.

Słępem o specjalnie małych oczkach jadra 20-22 mm łowi się węgorze w maju, sierpniu i częściowo we wrześniu, w płytkiej strefie przybrzeżnej. Najlepiej poławia się w okresie ciepłej, parnej pogody, późnym wieczorem i nocą. Ze względu na płochliwość węgorzy słępienie musi odbywać się cicho, szybko i sprawnie, a słęp musi być podjęty bez żadnej zwłoki po krótkim płoszeniu.

Podsumowując, drygawice służą do połowu różnych gatunków ryb i różnej wielkości, przeważnie jednak poławia się nimi większe osobniki. Sposób połowu (oplątywanie płaszczyzną tkaniny sieciowej) pozwala na użycie w jadrze tkaniny cieńszej niż ta jakiej należało by użyć ze względu na ciężar i siłę łowionych ryb, gdyby łowiono je nie płaszczyzną tkaniny lecz przez uchwycenie ich w oczka.

VIDEO